به عنوان مثال، اگر می خواهید از آن در یک صفحه راهنما و یک پست وبلاگ استفاده کنید. مطمئن باشید، همچنان می توانید این کار را بدون نگرانی از تکرار انجام دهید. با این حال، برخی افراد هنوز احساس می کنند که باید از rel=”canonical” برای نشان دادن این تکرار استفاده کنید. دلیل آنها؟ ویدیوها یکسان هستند، بنابراین برای رتبه بندی یکی از صفحات باید مناسب تر از دیگری باشد. اگرچه این درست نیست. از آنجایی که rel=”canonical” فقط در سطح صفحه عمل می کند تا سطح دارایی رسانه، استفاده نادرست از پروتکل است.
در بازاریابی ویدئویی، پیاده سازی های فنی رایجی وجود دارد که نیاز به استفاده خاص از تگ rel=”canonical” دارد. مثلا برای جلوگیری از ایندکس شدن صفحات تکراری و بی کیفیت. همچنین روش‌های رایج بسیاری از افزونه‌ها و ابزارها برای پیاده‌سازی rel=”canonical” وجود دارد که می‌تواند سئوی ویدیو را مختل کند.
توجه: این بدان معنا نیست که می‌توانید همان ویدیو را در صفحاتی که دوست دارید بدون هیچ عواقبی منتشر کنید. اگر صفحات در غیر این صورت بسیار شبیه هستند، کلمات کلیدی مشابه را هدف قرار می دهند، و عناوین ویدیویی و تصاویر کوچک یکسانی دارند، این امر همچنان می تواند باعث سردرگمی و رتبه بندی آدم خواری شود. با این حال، این مشکل در سطح صفحه به جای سطح ویدیو خواهد بود.
هنگام فهرست‌بندی ویدیوها، گوگل یک ویدیو را به‌عنوان فرزند یک صفحه در نظر می‌گیرد نه یک دارایی فردی با URL متمایز خود، همانطور که با فایل‌های تصویری انجام می‌دهد. این یعنی چی؟ این بدان معنی است که در حال حاضر تکرار در سطح ویدیو مورد توجه خاصی برای Googlebot نیست. حتی اگر یک ویدیو را در دو صفحه قرار دهید و داده‌های ساختاریافته را پیاده‌سازی کنید تا Googlebot بتواند ویدیوها را پیدا کرده و فهرست‌بندی کند، Google به خودی خود آنها را یک ویدیو نمی‌داند.
در چنین مواردی، پخش‌کننده ویدیو تا زمانی که جاوا اسکریپت راه‌اندازی نشود، بارگیری نمی‌شود، که با URL سازگار نشان داده می‌شود. برای اینکه Googlebot بتواند این ویدیوهای جاسازی شده را پیدا، رندر و فهرست بندی کند، خود تغییرات URL باید قابل خزیدن و فهرست بندی باشند. این ممکن است با توصیه‌هایی که قبلاً داده‌ایم متناقض به نظر برسد. اما یک تفاوت اساسی بین این دو موقعیت وجود دارد: تغییر در محتوای صفحه، که با عملکرد جاوا اسکریپت رخ می دهد.
اگر می خواهید به مرورگر شرط کنید که یک ویدیو را در یک نقطه خاص (به جای شروع) شروع کند، احتمالاً از پارامترهای URL استفاده می کنید. به عنوان مثال، ویدیوهای YouTube با پارامتر “?t=” و ویدئوهای Wistia با “?wtime=” کار می کنند.
با این حال، اگر از پارامترهای URL مانند این استفاده می کنید، از نظر فنی صفحات تکراری برای هر “کلیپ” ایجاد می کنید. چیزی که گوگل همیشه نمی تواند فرض کند باید به صورت پیش فرض در ریشه صفحه باشد. بنابراین باید قوانینی را پیاده سازی کنید که اطمینان حاصل کنند که هر URL با استفاده از پارامتر پرس و جو که قوانین ویدیو را مشخص می کند، به طور خودکار بدون این پارامتر پرس و جو (معمولاً URL ریشه) به صفحه متعارف می شود.
هنگامی که ویدیوهای خود میزبان از یک پخش کننده سفارشی و CDN استفاده می کنند، بسیار معمول است که ویدیوها را به عنوان یک فایل رسانه ای محصور شده در یک صفحه خالی در غیر این صورت جاسازی کنید. سپس یک پخش کننده ویدیو می تواند فایل ها را از طریق iframe یا جاوا اسکریپت ارجاع دهد. این صفحات اغلب در یک زیر شاخه یا زیر دامنه زندگی می کنند، به عنوان مثال videos.example.com/video-5.html. آنها معمولاً هیچ هدف کاربردی برای کاربران ندارند، به جز ارائه مکانی که پخش‌کننده‌های ویدیو می‌توانند فایل‌های ویدیویی را از آن بیابند و از آن خارج کنند.
در این پست، ما اشتباهات رایجی که معمولاً با rel=”canonical” برای سئوی ویدئو انجام می‌شود را بررسی می‌کنیم. و ما نحوه اجتناب از آنها را توضیح خواهیم داد!
بنابراین بهترین راه حل پیاده سازی rel=”canonical” است. این باعث می‌شود صفحات شما قابل خزیدن باشند، در حالی که به گوگل می‌گویند آنها را ایندکس نکند. در عوض، Google آنها را به عنوان دارایی های فرعی برای صفحه اصلی که ویدیوها در آن ارائه می شوند، مشاهده می کند. این می تواند به این معنی باشد که شما باید قوانین rel=”canonical” خود ارجاع پیش فرض را تنظیم کنید، بنابراین این صفحات جدا شده به طور پیش فرض شامل تگ های متعارف خود مرجع هستند.
راه حل: اطمینان حاصل کنید که قوانین متعارف به طور خودکار یک برچسب برای URL های دارای پارامتر مهر زمانی اضافه می کنند. آن را به تغییر URL بدون این پارامتر نشان دهید.
فیل ناتینگهام یک استراتژیست بازاریابی است که در سئو ویدیو و استراتژی برند و بهینه سازی موتور جستجو تخصص دارد.
